meltingpot: Brighton. Seven Dials.

'Seven Dials' znaczy 'siedem rozgałęzień'. Nazwa odnosi się do siedmiu ulic, które
z tego miejsca promieniście rozchodzą się, prowadząc do różnych miejsc w Brajtonie.
Seven Dials jest nazwą zarówno skrzyżowania/ronda, jak i dzielnicy otaczającej
to miejsce.
Jedną z ulic, która przecina to skrzyżowanie jest Dyke Road

Zostawiając za sobą morski brzeg, ruchliwą Western Road , Churchill

Square i St. Nicholas Church, po około 10 minutach docieramy właśnie tutaj.

Z tego punktu sześć pozostałych ulic może zaprowadzić nas do różnych miejsc.

                     Skręcając w pierwszą w lewo - Montpelier Crescent, zauważymy skwer
                     pomiędzy Montpelier Crescent a Vernon Terrace, a potem żeńską szkołę
                     mieszczącą się w okazałym dziewiętnastowiecznym, połączonym ze                       współczesną architekturą budynku. I 'z górki' schodzimy do znanej
                    Western Road, mając przed sobą popularny orientalny sklep 'Taj' .

kamienice przy Vernon Terrace

Jeżeli już mowa o sklepach (spożywczych) to przy drugiej na prawo,

możemy zaopatrzyć się w polskie, węgierskie, litewskie i bardziej wschodnio

-europejskie produkty, w polskim sklepie 'Magdusia'. W przeciwieństwie do

innego polskiego sklepu przy St. James Str. ten zrobił na mnie bardzo dobre

wrażenie. Niewielki, miła obsługa, dobry towar.

Tuż obok 'Magdusi' - 'angielskie smaki'. Można napić się kawy

i posilić po drodze.

W menu 'scone, jam and clotted cream'. Jak dowiedziałam się od Amerykanów

jest to angielski rytuał picia przedpołudniowej herbaty (o 11-tej). Mocnej herbaty,

oczywiście z mlekiem, do której podaje się słodkie bułeczki drożdżowe,

(do nabycia w każdym supermarkecie), dżem oraz bardzo gęstą, kremową śmietanę.

Niestety, żaden ze znanych mi Brytyjczyków, nie praktykuje tej tradycji.

Może więc jest ona echem zwyczajów pozostałych w pamięci osadników amerykańskich.

                         Natomiast skręcając w pierwszą w prawo, którą przejeżdżają autobusy
                      miejskie, w ciągu ok. 10 minut dotrzemy do Brighton Station czyli Dworca
                      Głównego. A stamtąd, znaną nam trasą do wieży zegarowej Tower Clock.

                                  A skoro mowa o posilaniu się 'po drodze', to są w Brajtonie
                   znane z Polski niepolskie sieciówki, zazwyczaj wypełnione po brzegi 'Starbuck'
                   i 'Costa'. Jest też bardzo popularna 'Cafe Nero' oraz widoczna na fot. 'Small Batch
                   Coffee Company'. Mimo, że kafejek typu 'pojedynczy egzemplarz' jest tu sporo,
                   te cieszą się dużą frekwencją.

                       i przechodząc przez rondo, by kontynuować wędrówkę ulicą Dyke Road
                                                  możemy zatrzymać się tu na kawę

pyszną i formą dorównującą treści

                                 Z tego przystanku można dojechać do końca Dyke Road i dalej.
                                         Nie wsiadamy jednak do autobusu ale idziemy piechotą,
                                                    mijając sklepik owocowo-warzywny,