PENCAiTLAND. Public path to Ormiston /East Lothian/

        https://www.elcv.org.uk/wp-content/uploads/2018/02/1P-Ormiston-to-Pencaitland.pdf

                    https://www.pencaitlandparishchurch.org.uk/content/welcome-pencaitland

"Po­tem ją całą chmiel gę­sty owi­nie, 
 Ale tym­cza­sem jest tego ko­lo­ru, 
 Co li­ście li­lii wod­nych na głę­bi­nie 
 Zry­wa­ne w świe­tle let­nie­go wie­czo­ru."

Tamta furtka, z wiersza Czesława Miłosza, prowadzi do innego świata.
Mojej nie owinie chmiel, (bo nie rośnie w tej okolicy), zaś kolor jaki pozostał 
na  jej fragmencie przypomina kwiaty dzwonków leśnych. Skojarzenie go
z barwą jakichkolwiek liści, byłoby więc nieporozumieniem.

Ta właśnie furtka zaprasza do "bajki z mchu i paproci". Ta bajka istnieje również poza ścieżką, lecz tutaj jest jeden z piękniejszych jej fragmentów.

Ścieżka, która prowadzi do Ormiston ma swój początek w Pencaitland.
Spacer zabiera nie więcej niż półtorej godziny. 
Spacer, czyli podążanie niespiesznym krokiem, zahaczając wzrokiem o czubki drzew, pochylając się nad przydrożnymi roślinami, zatrzymując na krótką chwilę, by podążyć za odgłosami lasu. 
Na przywitanie się z każdym drzewem potrzeba paru minut więcej:)

Las jest właściwie leśnym parkiem. Różnorodność drzew, ich wiek, ogrom
i piękno, zatrzymują czas.

Nie jest to nieprzebyta gęstwina. Po lewej, rozpościera się orne pole. Po prawej,
rzeka i dwie drożynki  prowadzące w dalsze, równoległe okolice.

Zachwyt, wytchnienie, spokój.... tak mogę określić moje odczucia.
Innymi słowy jedno z "moich" miejsc w East Lothian.